σύντομη εισαγωγή
Ο γερμανικός νόμος για τη διαχείριση τροφίμων και εμπορευμάτων, γνωστός και ως νόμος για τη διαχείριση τροφίμων, προϊόντων καπνού, καλλυντικών και άλλων εμπορευμάτων, είναι το σημαντικότερο βασικό νομικό έγγραφο στον τομέα της διαχείρισης της υγιεινής των τροφίμων στη Γερμανία.
Αποτελεί το κριτήριο και τον πυρήνα άλλων ειδικών νόμων και κανονισμών για την υγιεινή των τροφίμων.Κανονισμοί για τα γερμανικά τρόφιμα να κάνουν το γενικό και βασικό είδος των διατάξεων, όλα στη γερμανική αγορά τροφίμων και όλα με τρόφιμα
Τα σχετικά εμπορεύματα πρέπει να συμμορφώνονται με τις βασικές διατάξεις του.Οι ενότητες 30, 31 και 33 του νόμου καθορίζουν τις απαιτήσεις για την ασφάλεια των υλικών που έρχονται σε επαφή με τρόφιμα:
• Η ενότητα 30 του LFGB απαγορεύει οποιοδήποτε εμπόρευμα που περιέχει τοξικά υλικά που είναι επικίνδυνα για την ανθρώπινη υγεία.
• Η ενότητα 31 του LFGB απαγορεύει ουσίες που θέτουν σε κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία ή επηρεάζουν την εμφάνιση (π.χ. μετανάστευση χρώματος), την οσμή (π.χ. μετανάστευση αμμωνίας) και τη γεύση (π.χ. μετανάστευση αλδεΰδης) των τροφίμων
Μεταφορά από το υλικό στο φαγητό.
• LFGB Ενότητα 33, Υλικό που έρχεται σε επαφή με τρόφιμα δεν επιτρέπεται να διατίθεται στην αγορά εάν οι πληροφορίες είναι παραπλανητικές ή η αναπαράσταση είναι ασαφής.
Επιπλέον, η γερμανική επιτροπή αξιολόγησης κινδύνου BFR παρέχει συνιστώμενους δείκτες ασφάλειας μέσω της μελέτης κάθε υλικού που έρχεται σε επαφή με τρόφιμα.Λαμβάνοντας επίσης υπόψη τις απαιτήσεις της Ενότητας 31 του LFGB,
Εκτός από τα κεραμικά υλικά, όλα τα υλικά που έρχονται σε επαφή με τρόφιμα που εξάγονται στη Γερμανία απαιτείται επίσης να περάσουν την αισθητηριακή δοκιμή ολόκληρου του προϊόντος.Μαζί με τις απαιτήσεις πλαισίου του LFGB, αυτοί οι κανονισμοί αποτελούν γερμανικό ρυθμιστικό σύστημα για τα υλικά επαφής τροφίμων.
